Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, η Ύδρα όπως και όλη η Ελλάδα επιβίωνε με δυσκολία. Η εγκατάλειψη και η φτώχεια ήταν εμφανείς. Ο οικισμός και οι κάτοικοι απέπνεαν μια αίσθηση χαμένης αίγλης και η Ύδρα οδηγείται, αργά αλλά σταθερά στα πρόθυρα του οικονομικού μαρασμού.
Η προσωρινή “κινητήρια” δύναμη της Ύδρας, η σπογγαλιεία, βρέθηκε με τον καιρό σε πλήρη παρακμή εξαιτίας κυρίως του περιορισμού της οικονομικής ενίσχυσης των σπογγαλιευτικών επιχειρήσεων από την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας, οπότε νέα καραβάνια Υδραίων, εγκαταλείπουν την Ύδρα, η οποία βρίσκεται σε πλήρη πληθυσμιακή αποδυνάμωση.
Η δεκαετία του 1950 θα τα αλλάξει όλα αυτά.
Σταδιακά στην Ύδρα θα δημιουργηθεί ένας ιδιότυπος, γοητευτικός μικρόκοσμος από κοσμοπολίτες καλλιτέχνες, διανοούμενους συγγραφείς και παραγωγούς ταινιών, που “ανακαλύπτουν” την Ύδρα και την χρησιμοποιούν αφειδώς στις ταινίες τους. Άμεση συνέπεια όλων αυτών είναι η αλματώδης τουριστική και οικονομική κίνηση στο νησί, που εξελίχθηκε από τότε σε κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο.
Στη δεκαετία του ’50 πραγματοποιήθηκαν εδώ τα γυρίσματα της ταινίας “το Παιδί και το δελφίνι“ με τη Σοφία Λόρεν και η Ύδρα άρχισε να γίνεται γνωστή διεθνώς.
Ανάμεσα στις πιο γνωστές κινηματογραφικές ταινίες που γυρίστηκαν στην Ύδρα είναι το περίφημο “Κορίτσι με τα μαύρα” του Μιχάλη Κακογιάννη με την Έλλη Λαμπέτη, που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές στα Ευρωπαϊκά φεστιβάλ που προβλήθηκε και η σπουδαία ταινία του Ζυλ Ντασέν “Φαίδρα” με την υπέροχη Μελίνα Μερκούρη και τους διάσημους Άντονι Πέρκινς και Ραλφ Βαλόνε.
Όμως οι ομορφιές της Ύδρας, αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου και χαρακτηριστικές αναγνωρίζονται αμέσως. Το καμπαναριό του Μοναστηριού της Παναγίας, η προτομή του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, τα κανόνια αριστερά και δεξιά της προκυμαίας του λιμανιού, ο κυματοθραύστης με πλήθος καΐκια, οι πέτρινες μάντρες, οι εγκαταλειμμένες παλιές πέτρινες αποθήκες του λιμανιού, τα επιβλητικά Αρχοντικά, το παλιό κτήριο του Ιστορικού Αρχείου της Ύδρας, το «Νεράιδα», το πλοίο-σύμβολο της εποχής, τα καφενεία και τα μαγαζιά της προκυμαίας, με τις μακριές ριγωτές τέντες και τις χειροποίητες επιγραφές, προτρέπουν ξένους συγγραφείς όπως ο Αυστραλιανός George Johnston, ο Σουηδός Axel Jensen και ο Καναδός Leonard Cohen και άλλους, να αγοράζουν σπίτια στην Ύδρα και να θέτουν τα θεμέλια μιας ξένης κοινότητας που υπάρχει μέχρι και σήμερα. Γενικά κάποια στιγμή μέσα στο χρόνο, κάθε παγκόσμια διασημότητα πάτησε το πόδι της στην Ύδρα. Για την Ύδρα αυτό δεν έχει μεγάλη σημασία, αφού εδώ απλοί άνθρωποι και διάσημοι είναι το ίδιο.
Έτσι η Ύδρα έγινε προορισμός κυρίως τη δεκαετία του ’60 όταν επώνυμοι από όλον τον κόσμο, όπως ο Λένον, Kλάπτον, Rolling Stones, Ωνάσης και Kάλλας, Pεξ Xάρισον, Πήτερ Oυστίνοφ και πολλοί άλλοι περνούσαν από εδώ, καθώς και πηγή έμπνευσης για πολλούς ανθρώπους του πνεύματος και των τεχνών, όπως ο Xατζηκυριάκος, ο Γκίκας, ο Σεφέρης, ο Eγγονόπουλος, ο Xένρι Mίλερ, ο Tέτσης, ο Bυζάντιος…
29°C