Κλασική εποχή θεωρείται, η χρονική περίοδος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, περίπου 300 χρόνων, από το 580 π.Χ. έως το 323 π.Χ., κατά την οποία στην Ελλάδα, υπήρξε ραγδαία άνθιση στον χώρο του πολιτισμού. Στην περίοδο αυτή η Ύδρα, γύρω στα 560 π.Χ. περιήλθε αρχικά στους Ερμιονείς μέχρι το 525 π.Χ. και στη συνέχεια, σύμφωνα με ιστορική μαρτυρία του Ηροδότου, αγοράστηκε από Σάμιους πολιτικούς φυγάδες, οι οποίοι εγκατέλειψαν τη Σάμο, μετά από αποτυχημένη εξέγερση κατά του τυράννου της Σάμου Πολυκράτους. Οι Σάμιοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Βλυχού και οχύρωσαν την Ακρόπολη του Βλυχού. Μετά από κάποιο χρόνο οι Σάμιοι συγκρούστηκαν με τους Αιγινήτες, από τους οποίους ηττήθηκαν. Μετά από αυτή την ήττα τους, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ύδρα και να πάνε στην Κρήτη, όπου έκτισαν την Κυδωνία, αφού προηγουμένως πούλησαν την Ύδρα στους Τροιζήνιους, οι οποίοι επιμόνως επιζητούσαν την κατοχή της, κυρίως για λόγους καλλιέργειας και βοσκής των αιγοπροβάτων τους. Κάτω από την εξουσία των Τροιζηνίων η Ύδρα παραμένει μέχρι τον 4ο π.Χ. αιώνα.
Στους Κλασικούς χρόνους γίνεται αναφορά του Στέφανου του Βυζάντιου για έναν Υδρεάτη κωμωδιογράφο με το όνομα Ευάγης, ο οποίος κατοικούσε στο νησί της Ύδρας. Συγκεκριμένα ο Στέφανος ο Βυζάντιος γύρω στο 500 π.Χ. αναφέρει: Ούτω γαρ εχρημάτιζεν Ευαγής Υδρεάτης κωμωδίας ποιητής, ως Διονύσιος εν εικοστώ τρίτω της μουσικής ιστορίας “ην δε Ευαγής ποιμήν τις, αγράμματος δηλαδή και της άλλης παιδείας άμοιρος, ποιητής δ’ αγαθός κωμωδιών”.
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την περίοδο της Ρωμαιοκρατίας και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στο νησί. Το γεγονός αυτό δημιούργησε αρχικά την εντύπωση ότι η Ύδρα παρέμενε ακατοίκητη στα Ρωμαϊκά και τα Βυζαντινά χρόνια. Όμως οι ανασκαφές στην περιοχή της “Επισκοπής”, μαρτυρούν ότι η Ύδρα την εποχή αυτή, κατοικείται ανελλιπώς, αφού σώζονται τα ίχνη πολλών οικίσκων στο λόφο της Επισκοπής, που βλέπει στο Μυρτώο πέλαγος. Αυτά τα ίχνη μαρτυρούν, ότι στο λόφο της Επισκοπής υπήρχε παλαιός συνοικισμός.
Στην Επισκοπή, αλλά και σε άλλα μέρη του νησιού βρέθηκαν αρχαία αγγεία, χρυσά βυζαντινά νομίσματα και χάλκινα νομίσματα διαφόρων εποχών. Μάλιστα στην θέση “Άγιος Ανδρέας”, δυτικά, μισή ώρα περίπου από την σημερινή πόλη της Ύδρας και νότια του Βλυχού σε απόσταση περίπου 800 μέτρα από αυτόν, βρέθηκαν σωροί από χάλκινα βυζαντινά νομίσματα.
Τα ευρήματα αυτά μαρτυρούν και πείθουν ότι το νησί ουδέποτε ήταν ακατοίκητο, δηλαδή μαρτυρούν ότι στο νησί πάντα ζούσαν έστω και λίγοι γεωργοί και βοσκοί, μέχρι να εποικιστεί το νησί από τους Αρβανίτες. Απλά όπως φαίνεται, εξαιτίας των συχνών πειρατικών επιδρομών, ένας αριθμός από τους κατοίκους της είχε εγκαταλείψει το νησί, ενώ οι υπόλοιποι κάτοικοι του νησιού είχαν αποσυρθεί στο εσωτερικό του.
29°C